Өлең, жыр, ақындар

Көңілім-ай

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 217
Көңілім-ай әр неге шалқымалы,
Тебірентер қаздың да қаңқыл-әні!
Мына қайран өмірдің шын болмысын,
Кім біледі, көргем жоқ бәлкім әлі?!.

Талға қарап, жапырақтар тыраулаған,
Дөңбекшіген жүрегім мұң аулаған.
Көпке түгіл, кәдімгі шөпке де осы
Жетпей жүрген сияқты ұнау маған?!

Пендемін ғой мен де бір, мұңы қалың.
Өз ойымнан суынып, жылынамын.
Сүйгендегі сезімім періште ме?
Қашан соны, шіркін-ай, ұғынамын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауылды аңсау

  • 0
  • 0

Қайтемін, қалада үйім.
Шертемін дала күйін.
Сыртымнан күн күлгенмен,
Ішімде ала құйын!

Толық

Баспан тау

  • 0
  • 0

Сенен құдірет сеземін, Баспаным нән,
Аю демі еседі қош қарыңнан.
Қызыл-жасыл жайнаған дүние-ай деп,
Құбылады шуаққа таста қынаң.

Толық

Бұрымыңа қызыл-жасыл гүл өрген

  • 0
  • 0

Бұрымыңа қызыл-жасыл гүл өрген,
Бұрын қалай байқамағам сен қызды?!
Көңілімнен бұлттар көшіп!..
Мың ермен

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар