Астана
- 0
- 0
Жамырай кеп елім қонған Астана,
Хан түсетін төрім болған Астана.
Салтанат пен сәулетіңнен Есілдің,
Жағалауы керім болған Астана.
Сол шыршаның түбінде
Ыстық сәлем аитқалы келе жатқан күндерге,Жаңа жылды тойладым толды құшақ гүлдерге.
Жастайынан кесілген топ ішінде шырша тұр,
Қаяу салып көңілге неге келдім бұл жерге?!
Енді мынау шыршада сайрамайды таң құсы,
Елестеді көзіме сом балталы нән кісі.
Азып туған ұлына көктей орыл дейтұғын,
Тійіп кетті шыршаға қай ананың қарғысы?!
Не басқалар болмаса мен шығармын сор маңдай,
Қалып қойған қалпында жамандыққа қарманбай.
Еш мақсатсыз шыршаны жұртпен бірге айналдым,
Сол шыршаның түбінде сырғам түсіп қалғандай!!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Періште оймен
- 0
- 0
Басқа бір жаққа беттегем,
Іздесең сонан табылам.
Пенде боп сені жек көрем,
Періште оймен сағынам.
Құмдағы мұң
- 0
- 0
Қалшы меннен еріп алмай ерке мұң,
Тарттым алға тағдырымның желкенін.
Қарайлайсың келе ме әлде таныс жан,
Өткен шақтың елесімен өртедің.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Бекжігіт
Білім -
нурай
оте кыска екен)
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі