Өлең, жыр, ақындар

Мен бармын ғой!...

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 683
Санамалап сезімдердің түр-түсін,
Жабығумен күте көрме, жыл құсын,
Керек етпе, өзгелердің күлкісін -
Мен бармын ғой!
Бұйдаланбай бойды буған ерікке,
Көрінгеннің келбетіне елікпе.
Ұқсайтұғын ерке мінез елікке -
Мен бармын ғой!
Көздеріне көп қараумен өзгенің,
Күн өткізбе.
Ұялатпа көзге мұң.
Өзің жақтан алатұғын өз демін -
Мен бармын ғой!
Тамылжыса арайлаған таңдағы ән,
Сағыныш боп саған қарай самғаған,
Бар ғұмырын бір өзіңе арнаған -
Мен бармын ғой!
Арбалып қап адастырар арманға,
Не дей алам, қара басы қалғанға?
... Сені ғана сүйетұғын жалғанда -
Мен бармын ғой!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кірпі

  • 0
  • 0

Жортса – дала, орман кең,
Көп жәндіктің бірі еді.
Сырты түрпі болғанмен,
Жұмсақ еді жүрегі.

Толық

Тамшы

  • 0
  • 0

Тағдырын-ай, тамшының!
Мына әлемнің жиып алған сан шығын.
Мінезі бар өрімінде – қамшының,
Өреліге өмір берген бал-шырын.

Толық

Таумен сырласу

  • 0
  • 0

Таулар!
Биіксің, сосын пайымды,
Өзіңе айтам жайымды.
Шерімді шаһар ұқпады,

Толық

Қарап көріңіз