Өлең, жыр, ақындар

Айналаны ішіп-жесе момын жел

  • 17.09.2021
  • 0
  • 0
  • 195
Айналаны ішіп-жесе момын жел,
Момын желге қырқа біткен жоның бер!
Көктем келсе ағыл-тегіл дүние,
Еріп сала береді ғой көңілдер.
Алдан шықса гүл бәйшешек сызылып,
Қалар ма екен сезімім де бұзылып?!
Алты ай қыстың жіңішкерген аяғы
Бүгін-ертең кетер ме екен үзіліп?!
Ақ бас шыңдар арбағанға алданбай,
Ақ бұлақтар болса-дағы жар қандай,
Бұлқынады бұла шыңның бойында,
Жұлқынады жау жағадан алғандай.
Дөңбекшиді дөң үстінде тастар дәу,
Шұбар шыңнан қажет еді жас парлау.
Осыншалық олпы-солпы дүниеден
Мүмкін емес бір бұлқыныс басталмау.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жер деген – бір тірі Адам

  • 0
  • 0

Тіршіліктің тұрағы.
Баяны бар.
Талықсысаң, тау-тасын сая қылар.
Жер деген – бір тірі Адам,

Толық

Әйел сүйсе...

  • 0
  • 0

Таңдайына бал ғана татып тұрған,
Жанарына мұң емес, жақұт тұнған.
Әйел сені сүймесін,
Әйел сүйсе –

Толық

Тобыл

  • 0
  • 0

Тобылғы түстес тор Тобыл,
Жағаңда сенің ерке гүл.
Қиялымды сен менің
Қияныңа асырып,

Толық

Қарап көріңіз