Өлең, жыр, ақындар

Оқжетпес

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 415
Шын биікке немене —
шаншылып-ақ кеткен тік.
Біреу-міреу төбеме
шығып қояр деп қорқып.
О, түсінем, түсінем
ескендерді аспандап:
шығам деген кісіге
қалдырмайды баспалдақ.
Қалған білем кәрі боп,
құпия сыр түйіп көп:
аласаның бәріне
ерегесіп биік боп.
Мыңғыр етпей мың жылға,
тұр ол солай қасқиып.
Айна-басы бір жұмбақ,
айналасы — тас-түйін.
Қамшылатпас құр аттың
құлағындай қиық боп.
Ішін төбе-қыраттың
күйдіруге биік боп.
Іштен тынып күйіп тек
Біржан әнін айттым мен.
Қарай-қарай биікке
аласарып қайттым мен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Топырақ

  • 0
  • 0

Сәби шыр етіп жерге түскенде —
түбі сол адамның қабірі қазылар
тұстың топырағы әйтеуір бір белгі
беруге тиіс.

Толық

Шахтер аспаны

  • 0
  • 0

Шахташының аспаны да қап-қара,
жұлдыздары жарығырақ жанады.
Жыртылсын бір қоп-қою шаң – жабағы,
көтер, достым, жұлдызыңды жоғары!

Толық

Әзіл

  • 0
  • 0

Жырымды өзге түгіл қыз ұқпады,
тастадым сол үшін мен сызып бәрін.
Қыз менің теңеуіме түсінбеді,
мен қыздың кірпігіне қызықпадым.

Толық

Қарап көріңіз