Өлең, жыр, ақындар

Аянның көктасындағы жазу

  • 15.10.2021
  • 0
  • 0
  • 699
Еске алып басқан күнді қара тұман,
Ескерткіш тас тұрғыздық ел атынан.
Үзілген бір қауырсын жатыр мұнда,
Сәкендей ақ сұңқардың қанатынан.
Айдауда бара жатып аяулы ана,
Көз жұмған құшағында Аян бала.
Көргендер іштен тынып күрсініпті,
Көмегі амалсыздың – аяу ғана.
Қатыгез қай заманда жендет деген,
Сәбиін өз қолынан жерлетпеген...
Жанары жасқа толып Гүлбаһрамның,
Өлгенше көкірегінен зар кетпеген.
Сәкендер қызыл қанды кешіп өлді,
Аламыз кімнен оның өшін енді?
Сұмдықтың халық көрген бір куәсі –
Аянға орнатылған осы белгі...

21.02.2011



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ез

  • 0
  • 0

Сана бар – теңізді де көл дейтұғын,
Көздер бар – көк тиынды көздейтұғын.
Маңдай бар – қап көтермей терлейтұғын,
Тілдер бар – шағып алып сөйлейтұғын.

Толық

Тамырлар

  • 0
  • 0

О, тамырлар!
Тереңдерге тармақ-тармақ жол салып,
Тереңдерден салмақ тартып соншалық,
Балбыратып Жер-ананың денесін,

Толық

Жортқанда жолың болсын!

  • 0
  • 0

Алпыс жас құтты болсын, ер Қуатым,
Асқар тау жетпіс деген енді жақын.
Тектіден туа қалған бір тұяқсың,
Шығарған елдің атын, жердің атын.

Толық

Қарап көріңіз