Өлең, жыр, ақындар

Жәркенге

  • 15.10.2021
  • 0
  • 0
  • 469
Жазбасаң бұл өлеңді аш қалардай,
Уа, Жәке, жүгірмейсің басқалардай.
Сарқыты жыраулардың жалғыз өзің,
Әр сөзің алынбайтын тас қамалдай.
Жасаурап екі көзің тостағандай,
Жаныңды қырау шала бастағандай.
Көрінер топқа түссең күндік жерден,
Сендегі жырға біткен қасқа маңдай.
Ақынның бағы да өлең, соры да өлең,
Тағдырдың өзі жазған қолыменен.
Тарта бер, адамзатты адастырмас,
Абайдың салып кеткен жолыменен!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ана

  • 0
  • 0

Әлдилеп мені тербеген,
Шырағың таңға сөнбеген, анам!
Түн күзетіп –
Қанша күн,

Толық

Қағып ап қарағайдай мүйізімді...

  • 0
  • 0

Айналды бір суық жел жан қоймасқа,
Шама жоқ жапырақтай сарғаймасқа.
Келсаптың тұмсығындай көп соғылған,
Бұл күнде төбе тықыр, маңдай қасқа.

Толық

Бұғауда қызыл тілім

  • 0
  • 0

Сарғая сартап болған сүйегі ыстан,
Мен де бір домбыра едім тиегі ұшқан.
Бұғауда қызыл тілім бұлқынғанда,
Бақсыдай аласұрдым ие қысқан.

Толық

Қарап көріңіз