Өлең, жыр, ақындар

Қанатым қан-жоса боп

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 369
Теңіздің толқыны ма ем,
Ей, көк жақ, төркінім ең!
Саған сөйледім, хал тілімен,
Қанатым қан-жоса боп, ұшып келем!

Өртімді түн бөліскен,
Шығам-, деп, Күн кеп, іштен!
Шешініп, дүние атты мың кебістен,
Қанатым қан-жоса боп, ұшып келем!

Гүлімді теріп алғам,
Шашымды көктемменен өріп алғам.
Жырымды ел аралатқан сері –жалған,
Қанаттарым қан-жоса боп, ұшып келем!

Түнді атқан жасын ба едім,
Жарылмай, күні өтпеді, басым менің.
Жер тар-, деп, қара жерде көсілмедім,
Қанаттарым қан-жоса боп, ұшып келем!

Мінезді жырым менің,
Бойында шырқыраған құлын демім.
Тербетіп, жұпар дала гүлді белін,
Қанаттарым қан-жоса боп, ұшып келем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ертегі көл

  • 0
  • 0

Таудың алқабындағы нота едім,
Іңірдің суретін салдым, жырмен.
Алаулап, күліп батар едім,
Сәтте, кемпірқосақ күлген!

Толық

Ей, қазағым, көзіңді аш

  • 0
  • 0

Пәк жүректер мұхиты – толқынданып барады,
Дүниеге қыс түсіп, салқын болып барады.
Тажал – сұмның қолында халқым қалып барады,
Ей, қазағым, көзіңді аш!

Толық

Күн боп

  • 0
  • 0

Жер жоқ – жасыл бояуда қалқып тұрмын,
Мақпал сезімінде – барқыт түннің.
Көліммен бұл өлкеге көлкіп кірдім,
Күн боп, шапанымды жайдым, тауға!

Толық

Қарап көріңіз