Өлең, жыр, ақындар

Гүл жүрек

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 609
Мені де демейтін жандар бар екен,
Рухани жанның мұңы – зор екен!
Мына – ойсыздау дүниеде
Адамға керегі – ар екен!

Мағынасыз күлкілер қаптаған,
Мағынға ұмтылып, шоқ болам!
Қақпандай, тұсауын құратын
Дүниенің керегі жоқ маған!!!

Тыңдасам, дауысы- зар, неткен,
Жуайын, аппақ қар боп, мен!
Қыстың ішінде жүрсем де,
Жырларым – өр көктем!!!

Толқыным тасыйды, түнді жеп,
Жүремін, жынды боп!
Ұлы таңның алдында уды жұтып,
Алаулап, ашылды, гүл-жүрек!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Фаризаға

  • 0
  • 0

Фариза, Фариза апа, Фариза апа.
Өлеңнің отын жақтың әр үйге, апа.
Мұқағали, Төлеген сыймай кеткен,
Қалай сыйып жүрсіз бұл фәниге, апа?

Толық

Қызыл ішік киген дүние-ай

  • 0
  • 0

Рухың – бұл дүниеде бәрібір жалғыз, жетім-ді,
Жаны жұтаңдар – қансорғыш, кене секілді!
Арыстан – үнсіз, түлкінің сөзі өтімді,
Қызыл ішік киген дүние-ай!

Толық

Жанымның мозайкасы

  • 0
  • 0

Жанымның мозайкасы
Қызыл-жасыл гүлдерден өрілді ме,
Жарық алып барады, төрімді де.
Тәтті қылып, төгілген шерімді де

Толық

Қарап көріңіз