Өлең, жыр, ақындар

Таңдайымнан тәтті уды тамызған шақ

  • 16.01.2022
  • 0
  • 0
  • 847
Таңдайымнан тәтті уды тамызған шақ,
Тағатымнан үзеді тамыз моншақ.
Сіз айтатын сабырсыз ертегі мен
күз айтатын әдемі аңызды аңсап.
Сіз де жеріп бәрінен, мен де жеріп,
Сыбырына жүректің сенбеп едік.
Қарашыққа қамаған маржан сынды,
Тамыз, тамыз барады дөңгеленіп.
Тамыз, тамыз барады күзге ұмтылып,
Қимас сырға көрсекші біз де ынтығып.
Сіздің жанар тентектеу иірімі,
Біздің жанар сағыныш жүзген тұнық.
Жуықтауға дәрмен жоқ жырақтауға,
Ұмытуға дәрмен жоқ ұнатпауға.
Ешкім уәде берген жоқ алдамауға,
Ешкім уәде берген жоқ жылатпауға...
Жолаушыдай кешіккен кемесінен,
Жағалауда сап жүрміз неге сүрең?..
Бізсіз дағы ессіз ғой мына дүние,
Болайықшы ақылды келесі де...
Жарай ма?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын болу – құдайдан

  • 0
  • 0

Ақын болу – құдайдан,
Адам болу – қолдағы іс.
Сәттерімде мұңайған
Аздың өзі алданыш.

Толық

Қазір менде ақыл жоқ...

  • 0
  • 0

Қазір менде ақыл жоқ...
Керегі не?...
Онсыз да өмір сүре алам.
Сағыныштың айналып себебіне,

Толық

Мен сені жіберетін шығармын...

  • 0
  • 0

өзімнен...
Күндей бейнеңді көшіріп көзімнен
сәттерді ұмытып таппаған төзімге ем.
Сөйтетін шығармын...

Толық

Қарап көріңіз