Өлең, жыр, ақындар

Ақын болу – құдайдан

  • 16.01.2022
  • 0
  • 0
  • 885
Ақын болу – құдайдан,
Адам болу – қолдағы іс.
Сәттерімде мұңайған
Аздың өзі алданыш.

Өз-өзіме мен бір жау
Құты қашқан қырсығып.
Дегеніне көндірді-ау
Итшілеген тіршілік.

Тыр жалаңаш жүрегім,
Бүлкілдейді тым әлсіз.
Талайсыздың тілегін
Түсінбейтін шығарсыз...

Жүрегіме жақын мұң,
Кім бар оны елеген?
Сағы сынған ақынның
Ақыр соңы мен емен.

Түн қойнына үңілдім,
Күрсінемін құлазып.
Жөргекте өлген жырымның
Жаназасын шығарып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маңғыстау ұлының монологы

  • 0
  • 0

Не деп маған сыр шертесің , боз дала...
Көне шоғы қоламтада қоздаған,
Көне шері көкірегінде боздаған,
Көкшіл жалын көздерінде маздаған,

Толық

О, не деп сыр ашам сізге мен...

  • 0
  • 0

О, не деп сыр ашам сізге мен...
Көп болды... көзде мұң жүзбеген
Көп болды, мұңнан жыр тізбегем.
Бостан күн көшкелі басымнан,

Толық

Сізді сүю қылмыс па?.. Солай ма, аға...

  • 0
  • 0

Сізді сүю қылмыс па?.. Солай ма, аға...
Жан құрбым жүр сене алмай.
Ар сәулесі шағылған шарайнада,
Дидарымды көре алмай.

Толық

Қарап көріңіз