Бәйіт

Бір маңдайға соншама азап,
со-онша бақ
қалай сыймақ?
Дәл осылай сүймек кім?
...мұны айтуға лайықсыз, қор санап
Мен
Өлеңді тұншығуға үйреттім.
Дарындыға шын даритын кесел бұл –
есі адасты арманымның.
Емі – сен.
Күлліәлемдік Күйелештен есен Нұр,
Еш патшаға бұйырмаған Жеңіс, е-ең...
Мен өзіңе қол созуға қаймығам,
Саусақтарым айырар деп киеңнен –
Аллаға тән Қуаныш пен Қайғыдан
Жаратылған дертім – Өзің.
Сүйем мен...
деймін ылғи. Сене алмайсың сен бұған –
жүрегіңді тозақы өмір тонаған.
Менің дертім асқақ еді. Енді ұғам –
қуыршақтың қайдан жетсін қолы оған?!
...ең есуас,
ең бейкүнә Қиялдың
жерге амалсыз түсіп кеткен елесі,
бас шайқама!
Мен сен үшін ұялдым –
шын қуыршақ емеспісің сен осы!..

---