Өлең, жыр, ақындар

Өсиет

  • 12.02.2022
  • 0
  • 0
  • 594
(аударма)

Жұмысшылар менің кіл жыр етерім,
Жер қопарған, кен қазған.
«Қара аралда» үйімді жағадағы
Мен өлгенде соларға мұра етемін.
Қанын сатқан Чилидің арамдары
Адамдарды қанады, сан алдады,
Қиналғандар демалып жүрсе деймін
Менің салған үйімде аралдағы.
Шаршағандар жамылып кек түнегін
Ұмытса сәл тұрмыстың тепкілерін,
Столымда отырып тамақ ішсе,
Төсегімде ұйқтаса деп тіледім.
Есігі ашық үйімнің, туысқаным,
Кел, ұмыт та азап пен жұмыс барын.
Салған үйім бұл менің өз қолыммен
Кешіп жүріп өмірдің ұрыстарын.
Мен осы үйде жыр жазғам тағы күшпен,
Махаббаттың шырынын қанып ішкем.
Талай ұзақ сапардан, сан елдерден
«Қара аралға» оралғам сағынышпен.
Сен де сағын бұл үйді, сағынасың,
Шын сағынып келмесең арыңа сын.
Айна төсті теңізге қара, сонда
Мазасыздау күйіңнен арыласың.

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Революция және мен

  • 0
  • 0

Көктер қаулап келеді
қақ айырып қара жер қыртыстарын,
қатпар-қатпар саздарын, құм, қыштарын.
Көрдіңдер ме – оянып мұз толқындар

Толық

Мұнай теңізі

  • 0
  • 1

Кең даланың астында
Ғажап теңіз бар екен.
Жер бетіне тасқындап
Бір шығуға зар екен.

Толық

Жолаушыдай тым суыт көктем өтіп, жаз да ауды

  • 0
  • 0

Жолаушыдай тым суыт көктем өтіп,
жаз да ауды.
Сүмбіледе су суып,
қарашада қар жауды.

Толық

Қарап көріңіз