Өлең, жыр, ақындар

Табиғат – дала

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 2242
Табиғат – дала
бір сәт
анашым, саған ұсап
күрсінеді, солады,
бұр атады,
тіршілікті жалғайды ана – құрсақ.
Кейде мұңды,
кейде шат өң-іреңі,
қабырғасы,
күрсінсе, сөгілері,
әр құбылыс, әр сәті,
бар болмысы
менің ұлы анам боп көрінеді.
1978



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрегім менің

  • 0
  • 0

Көзімді тігем жыраққа,
жанымда әлі жайлылық.
Жүрсе де жырым сынақта,
қайтемін оны қайғы ғып.

Толық

Баянауыл, Баянтау...

  • 0
  • 0

Киелі өлке, құтты аймақ,
көлбеген маңғаз таулары
басына әппақ бұлт байлап,
көркімен жанды баурады.

Толық

Қасаңсып кеткен кезімде

  • 0
  • 2

Қасаңсып кеткен кезімде
қайрақ тастардай қашалған,
кездесіп, сендік сезімге,
көзіме балқып жас алғам!

Толық

Қарап көріңіз