Өлең, жыр, ақындар

Табан

  • 30.11.2015
  • 0
  • 0
  • 4483
Монғол, жоңғар арт-артынан қаптаған
Кезде елімді қалмады жау шаппаған.
Ойран болып Отырарым, Саураным,
Сонда болдым шұбырынды ақ табан.
Енді ес жия бастағанда адам боп,
Ерлерімнің маңдайынан қадалды оқ.
Тәркіленіп, кедейленіп тапталып,
Қырылды аштан халқым қызыл табан боп.
Жер бетінен десе-дағы қараңды үз,
Дербестікке жеттік әйтеу аман біз.
Жері, елі, еркіндігі, заңы бар,
Жарлы, жаяу кілең қара табанбыз.
Қандастарым елге оралып қайтадан,
Дәнге далам, малға толып сай-салам.
Қалаларым баспана боп қазаққа,
Болсақ екен енді маңғаз май табан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шетте жүрген бауырластарға

  • 0
  • 4

Шетелге кетсеңдер де бауыр басып,
Құтты орын тепсендер де ауырласып,
Атажұрт шақырады тұқымым деп,
Құшағын байтақ дала, тауың да ашып.

Толық

Болам

  • 0
  • 0

Балаң болам,
Ұлым дейтін байтақ ел.
Адал болам,
Тапсырмаңды айта бер.

Толық

Шұғынық

  • 0
  • 0

Шұғынықтың әр түбі
Бейне буған гүлдесте.
Жұпар иісі аңқыды,
Самал есіп бір кеште.

Толық

Қарап көріңіз