Өлең, жыр, ақындар

Жанарымда жұмыр жер

  • 20.03.2022
  • 0
  • 0
  • 554
Тірлік — қымыз,
жұтқан сайын ciмip дер,
Ей, бал қымыз, беймазаңа ғұмыр бер!
Тыныштықтың адамында тыным жоқ:
Жатыр оның жанарында жұмыр жер.
Жұмыр жерден бақ пен сордың күресін
Жанарыңа жинап алып көpeciң:
«Не себепті берілген, — деп ойлайсың, —
Баршамызға Адам деген бip eciм».
Қызғанасың жұмыр жерді бұзықтан,
Жұмыр жерді жұтатуға қызыққан.
Жанарымда Жер тұрса деп жаннаттай,
Жанды қинау —
өмip заңы бiз ұққан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ішкі монолог

  • 0
  • 0

Тұлпар-тұлпар қашанғы даласында,
Еш көнерген сыр да жоқ дәл осында.
Дала, тұлпар өзгерсе адамдарша,
Сол жалған деп таласа аласың ба?!.

Толық

Бұлыңғыр күнгі күрсініс

  • 0
  • 0

Күн де бүгін бұлыңғыр көңілімдей,
Көңіл шіркін салмақты қоңыр үндей.
Қазақы үйде отырмын, —
ошақта от

Толық

Қызғанамын

  • 0
  • 0

Үлкен ақын рухына бағышталған
Сол жиыннан адам аз қағыс қалған.
Үлкен өзен жатқандай жағалауға
Салындыны атқылап ағыстардан.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар