Өлең, жыр, ақындар

Неге мені...

  • 11.04.2022
  • 0
  • 0
  • 542
Неге мені,
неге мені,
сүйгенің,
Баурап алып,
жан-жүректі биледің.
Бір дәрменсіз
күйді кешіп алдыңда,
Жұмбақ маған
неге басты игенің.
Әлде осы
шын сүйдім бе,
білмедім.
Құпия сыр,
шештің жұмбақ ілгегін.
Қайталанбас
ғажап сезім күй кешіп,
Бүршік жарып,
мен алдыңда гүлдедім.
Шомылдырып нұрларына
жаңбырдың,
Сезіміңмен сан өртедің,
жандырдың.
Неге мені,
неге мені сүйгенің,
Жалғыздықпен
сырласуға қалдырдың.
Айналар бәйтеректей
терегіне,
Махаббатсыз дүниенің
керегі не,
Өйткені сен,
әйел едің теңіздей,
Тартатын тағдырлардың тереңіне!
Жастық шақ
толқындайын тулап өту,
Шат шадыман
шалқып бір шулап өту,
Әйелді
толқын атқан теңіз десем,
Аржағы бұл өмірдің суға кету...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара тал

  • 0
  • 0

Жайылып жантағына нар атандар,
Жұдырық боп түйіліп алақандар,
Осынау біздер туған қара жерге,
Қасқиып қарсы өскен қара талдар!

Толық

Бетбұрыс

  • 0
  • 0

Бастау қажет бәрін қайта жүректен,
Жүрек қана дүниені жыр еткен.
Жүрек қана жүректерге ғашық боп,
Жүрек қана жүректерге гүл еккен!

Толық

Толғау

  • 0
  • 0

Қара жерге тамыр тартып өндім мен,
Көшпенді едім – тағдырымды жел білген.
Бүгін міне,
Өз АСПАНЫ,

Толық

Қарап көріңіз