Өлең, жыр, ақындар

Менің демоным

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 587
Жамандық - оның тілері,
Бірге ұшып бұлтпен мұңданған.
Қатерлі дауыл сүйері
Ақ көбік толқын, шулы орман.
Желге ұшқан сары жапырақтың,
Түр арасында тағы оның.
Үстінде өзі сол тақтың,
Түйеді үнсіз қабағын.
Көңілге күдік тастайды,
Сенбейді асыл арманға.
Тілекке құлақ аспайды,
Сескенген емес қаннан да.
Жаныңның жақсы әуенін,
Тастайды басып ол тағы.
Жалт еткен шабыт бөбегі,
Сұп-суық көзден қорқады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шыңдағы крест

  • 0
  • 0

Кавказдың бір серегі мәлім маған,
Тек қана бүркіт жетіп дамылдаған.
Сол жерде ағаш крест қалтырайды,
Шіриді жауындар мен дауылдардан.

Толық

Менің үйім

  • 0
  • 0

Күмбезді бүткіл аспанның асты үй маған, —
Ән қанатын қаққан жердің барлығы,
Өмірде мынау тіршілік біткен сыйды оған,
Ақынға да болмайды оның тарлығы,

Толық

Жақпар

  • 0
  • 0

Бір күні бұла бұлт келіп
Түнеді жақпар өрінде;
Таң ата кетті ол сырт беріп
Ойнақтап зеңгір төрінде.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар