Өлең, жыр, ақындар

Қайыршы

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 459
Мінәжатхана алдында
Қайыршы тұрып сарнады.
Сорлыны дарқан зор-мұңға
Есіне ешкім алмады.
Әркімге қарап тамсанып,
Сұрады жалғыз үзім нан.
Қолына түйір тас салып,
Кетті бір алдап бұзылған.
Сондай-ақ мен де алдыңда
Жасымды төктім күні-түн.
Көңілге қаяу салдың да,
Алданды мәңгі үмітім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Купидонның жаңылуы

  • 0
  • 0

Эротты бірде әйелдер сойып салды.
Кек қайнап, ыза буып сорлы бала
Қаһарлы қу садағын қолына ала
Атуға бәрін көздеп шақ-шақ қалды.

Толық

Ертеңім бұлдыр көлеңке

  • 0
  • 0

Ертеңім бұлдыр көлеңке,
Өткенім түгел - мұң-зарым.
Өмірге келіп неге ерте,
Немесе кештеу тумадым,

Толық

Бұлттар

  • 0
  • 0

Көгілдір бұлттар, көшпелі бұлттар жөңкілген;
Мен құсап сен де айрылып, байғұс, еркіңнен,
Теріскей жақтың қалдырып көкшіл даласын,
Моншақтай шұбап күнгейге тартып барасың.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар