Өлең, жыр, ақындар

Ғұрып күші

  • 05.06.2022
  • 0
  • 0
  • 389
Ғұрпымыз солай, өлгенді жоқтап жылайды,
Ағайын түгіл бейтаныс жасын бұлайды.
Ауырын зардың, шығынын малдың бөлісер,
Қайғылы жанын түсінген жандар былайғы.
Жатады аяп, жоқтаусыз жанды "пақыр" деп,
Бермесін басқа, қайыры болсын ақыр тек.
Жоқтатпай артын жібермес ұлы сапарға,
Естиміз біреу, әйтеуір, жоқтап жатыр деп.
Бауыры жұқа халықпыз, біздер, ежелден,
Құшағын жайған, кездікті көрмей кезелген.
Жуылып жаспен сақталған таза пейіші,
Ғұрыптың күші сезімтал еткен, сезем мен.

Алматы. 29.09.1994 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ізі өзің атақты қайқылардың

  • 0
  • 0

Өнерді сен өмірге балап едің,
Өлең-жырға толы еді жан әлемің.
Талапайлап аузыңнан алып кетті,
Ақкүріш-ау, әніңді қалап елің!

Толық

Орынсыз ойлар

  • 0
  • 0

Жаратылған тек бақ үшiн
Бас бар… ол не өңге деген.
Жапырайған тек тақ үшiн
Бiрдеңе бар дөңгеленген…

Толық

Інімен әңгіме

  • 0
  • 0

- Аға! Қалай атандың жақсы азамат?
Үлгi тұтты өзiңдi жақын мен жат.
Бұлтарыс па, даңғыл ма өмiр жолы,
Жан қинай ма ұзақ жол тақым қажап?

Толық

Қарап көріңіз