Өлең, жыр, ақындар

Күн астында көк бөрі

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 458
Күн астында көк бөрі
Айға қарап ұлыған.
Әркім тегін ойға алса,
Бойға тарар жылы қан.
Көк төсінде жарық ай
Қарай қалған мөлдіреп.
Анам сәлем ететін
Еске аламын, елжіреп.
Қараңғыны қақ жарып
Жұлдыз ағып барады.
Өшсе дағы бір өмір,
Жерге сәуле тарады.
Ана тұрған күмбездер
Саусағыңды беземе.
Ол — құрмет, ол — өнер,
Тексіз жандар сезе ме?
Таң алдында мұңайма!
Таңың атып келеді.
Құлшылық ет Құдайға
Ұлдың келер кезегі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір нүкте

  • 0
  • 0

Шексіз дала, шексіз Теңіз, шексіз Көк,
Шектесетін жеріңде мен нүкте боп
Отыр едім, бір ой келді басыма
Нүкте айтады, ей, үш Өлшем, тасыма!

Толық

Ана-халық

  • 0
  • 0

Бір үй толы жан едік бір кездерде,
Түтін шалқыр жарыла күлген кезде.
Анам тапты бәріне — нан, тұз, мейір,
Үш ұл, үш қыз — бой түзеп жүрген бізге.

Толық

Мезгілдер

  • 0
  • 0

Жастық — жалын, тау-құз селі, одан тұнық іздеме,
Қарттық — сабыр, беті тыныш, асты лай бірдеңе.
Жастық — дауыл, желкенсіздер жете алмас жағаға,
Қарттық - шалқар, айдыныңда қатар жүзер жүз кеме.

Толық

Қарап көріңіз