Өлең, жыр, ақындар

Мен жалғызбын

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 606
Мен жалғызбын... Солай ма екен барша жан,
Жолдас-жора, дос-жарандар тарқаған.
Отыр ма екен бір-бір інге тығылып,
Жабырқай ма ойдан, тойдан шаршаған.
Жан күйеді, тән қажиды қайғы ұрып,
Соңғы достан қалған тағы айрылып.
Менен енді көңіл сұрар ешкім жоқ,
Жалғыздықтан жабырқаған жайды ұғып.
Тағдырлас ек, көгендегі қозыдай,
Пікірлес ек, бір көмейден сөз удай.
Жан алысып, жан беруге анттасқан,
Алыстатқан егізімнен қай Құдай?
Қайран менің сыңарымдай досым-ай,
Сана бізді ажыратты осылай.
Ой мен миды ортасынан қақ жарған,
Қарап көрші бұ тірлікке шошымай.

Өмірзақ. 5.05.2001 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Естелік

  • 0
  • 0

Бала кез — жалақ ерін, жыртық иін —
Ойласам қызық екен тұрпым кейін.
Еске алдым бірер сөзді ғажап шақтан,
Қойсын деп өткен күнге ұлтым зейін.

Толық

Шындық

  • 0
  • 0

Шындық-діңгек, өмірге тіреу ме еді?
Білімділер - ол жалқы, біреу дейді.
Бірақ соның отына, бұ не ғажап,
Біреу тоңып жаураса, біреу күйді.

Толық

Ән

  • 0
  • 0

Таң да жақын, той әлі тарқамаған,
Шырқа солай, өз әнің шырқа балам.
Ән жұпарын сіңіріп манаурайды
Таң алдында анау бел — қырқа, далаң.

Толық

Қарап көріңіз