Өлең, жыр, ақындар

Табытты қайық, кебінді желкен еттім

  • 12.06.2022
  • 0
  • 0
  • 362
Алып едiм,
Таудай биiк,
Даладай кең едiм.
Жұлдызы құйылып жатқан
Көк аспанмен тең едiм.
Жауларым
Айтқанына жүргiзiп,
Айдауына көндiрмек болды
Менi өлтiрмек болды.
Ернеуi таудай биiк,
Даладай үлкен
Табыт жасады.
Басымды жерге тигiздi
Үстiме кебiн кигiздi.
Бiрақ мен көнбедiм.
Өлтiрем десе де
Өлмедiм.
Табытты қайық еттiм.
Кебiнiн жыртып
Желкен еттiм.
Тәлкек еттiм.
Әлi күнге мен
Табыт-қайықпен
Жүзiп келемiн.
Кебiнiмдi желкен етiп
Албастыдай өкiрген,
Жындай көпiрген
Арасат толқындарын
Бұзып келемiн.
Е, Тәңiрi,
Жолымды оңғара көр!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қуаныш

  • 0
  • 0

О, қуаныш!
Мен өзiңе сүйiнем.
Сүйiнем де алдыңа кеп иiлем.
Қып-қызыл боп құндағына оралған,

Толық

Бодан заманы

  • 0
  • 0

Иен далада
Ұшқан құстай
Азат едiм.
Көлге шомылып,

Толық

Жабыққанда

  • 0
  • 0

Мен кiретiн
Есiк қалмағандай.
Тiптi-сығалайтын! –
Тесiк қалмағандай.

Толық

Қарап көріңіз