Өлең, жыр, ақындар

Қобыландым қолбала болды

  • 14.06.2022
  • 0
  • 0
  • 291
Сойым мен кескегiм
Жыртылған қайыққа
Ескек болды.
Қобыландым қолбала,
Құртқам күң,
Тайбурыл мәстек болды.
Қасиеттi жерiм –
Аяғын сүртпестен! –
Әркiм кеп отыратын
Бөстек болды.
Отын жақтырды.
Доңызын бақтырды.
Қорасын қалатқызды.
Табанымды жалағандар
Табанын жалатқызды...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күту

  • 0
  • 0

Өзгеше боп есiтiлiп өз үнiм
елеңдейдi сезiгiм мен сезiмiм.
Күте-күте,
күте-күте өзiңдi

Толық

Мыстан кемпір

  • 0
  • 0

Алтын сақамды алам деп
«Отырса тұра алмайтын,
Тұрса отыра алмайтын»
Мыстан кемпiрмен алыстым.

Толық

Қағылған ұмыт болған қоңыраудай

  • 0
  • 0

Қағылған ұмыт болған қоңыраудай,
қалды ғой, жайсаң, жырлар, жолың болмай.
Шимайлап ақ қағаздың бетiн жыртып
өртенiп бара жатқан омырауды-ай.

Толық

Қарап көріңіз