Өлең, жыр, ақындар

Мен даланың ұланы едім, екі сөйлеп көрмеген!

  • admin
  • 03.01.2024
  • 0
  • 0
  • 82
Ақындық – батырлықсыз өлі дене,
Өлеңнің отсыз қазір көбі неге?..
Күркіреп көкте жасын ойнақ салмай,
Көбесі көк бұлттың сөгіле ме?!
Көбесін көк бұлттың сөкпеген соң,
Күркіреп көктен нөсер төкпеген соң,
Сарғаяр жасыл бағың, шындық та сол –
Шырқырап бір ақыны өтпеген соң!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адамдығын өзінің түсінбеген

  • 0
  • 0

Адамдығын өзінің түсінбеген,
Кім сөйлесер түйсіксіз кісіңменен.
Ұлыққа да айтамыз кішік бол деп,
Болмай жатып қорқамын ісінгеннен.

Толық

«Ала гөр» деме Аллаға

  • 0
  • 0

«Ала гөр» деме Аллаға,
Ал демесең де кетесің.
Артынан ата-анаңның,
Арулап тәнді жетесің.

Толық

Есіл-дертім өзіңе құлауменен

  • 0
  • 0

Есіл-дертім өзіңе құлауменен,
Бір сен деген бағымды сынауменен.
Сезім деген шырмалып бұғауменен,
Қырық тесік көңілімді құрауменен.

Толық

Қарап көріңіз