Кесілген ағаш
- 0
- 0
Жапырақтары жайқалып тұрған,
Нар ағаш еді найқалып тұрған.
Аран тіс ара қыршынын қиып,
Шатырлап құлап, шайқалып тынған.
Жапырақтары жайқалып тұрған,
Нар ағаш еді найқалып тұрған.
Аран тіс ара қыршынын қиып,
Шатырлап құлап, шайқалып тынған.
Қой, жаным, қызығумен ерме маған,
Мен болсам құштарлыққа көнген адам.
Кірпігім шарасыздан айқасқанша
Осынау мазасыздау халде қалам.
Қалада жауған қардың қара болатынын,
көргенде кеудемде жара қалатынын,
сен түсiнесiң бе, бауырым? -
сондықтан менiң күйiктен
Раушан Тәшімбетова
Ұлық ағаның жырлары керемет!
Шабытыңды шарықтатып, қиялыңды қанаттандырып жібереді.