Өлең, жыр, ақындар

Күнбағыс

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 5917
(Шоқанның қабірінде)
Қарайсың өткен күнге алыс,
Қабірді қайта айналып.
Жалғыз тұр сонда күнбағыс,
Күн күзетіп, ай бағып.
Алтын күн таудың алқабын,
Жүзгенде нұрға толтырып.
Бұлғайды сары қалпағын,
Биіктен сонау ол тұрып.
Талпынған солай күнге алыс,
Сағымын кешіп жапанның.
Әлде, сол жалғыз күнбағыс,
Арманы ма екен Шоқанның.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Домнашы

  • 0
  • 0

Жырлапты ақын ер ісін,
Жортып жалғыз сабылған.
Жолақ-жолақ терісін,
Жолбарыстың жамылған.

Толық

Қайда жалғыз қарағай

  • 0
  • 0

Қайда досым, оқ тиіп,
Қара жерді қаусырған.
Қайда жалғыз қарағай
Қанжардай тіке шаншылған.

Толық

Балалық досы

  • 0
  • 0

Достары қандай ыстық балалықтың,
Мен оны көп жылдан соң жаңада ұқтым.
Жарысу жалаң аяқ қызық еді,
Астында сіркіреген қара бұлттың.

Толық

Қарап көріңіз