Дөң де жаңа, бел де жаңа, сай жаңа...
Дөң де жаңа, бел де жаңа, сай жаңа,
желкеміз – шаң, маңдайымыз – жел ескен.
Жасылдана жатыр дала айнала,
Кеше, дала, құла дала емес пе ең?!
Жалындап барды да батты күн...
Жалындап барды да батты күн,
Оның да уақыты болып қап.
Жүйрік жел баса алмай аптығын
Бұтаға сүйенді солықтап.
Жалқы досым, келсе мені шын ұққың...
Жалқы досым, келсе мені шын ұққың:
Менің дағы көп мінім бар, жаным бар.
Көкірегімнен көре қалсаң бір ұшқын
Үрлеңдер де маздатыңдар, жағыңдар.
Жарастық-ау анық біз...
Жарастық-ау анық біз
Бір буылған гүлге ұсап.
Ұйқас бола қалыппыз
Егіз ұйқас жырға ұсап.
Кісі бола қалғаным жоқ мен демде...
Кісі бола қалғаным жоқ мен демде,
Өз ойымнан өзім талай айныдым.
Шын айтсаң да сын айтуға келгенде
Керек екен парасаттың байлығы.
Көк балауса егілер...
Көк балауса егілер,
Көгерер-ау тал, шынар.
Тал, шынардан төгілер
Моншақ-моншақ тамшылар.
Менің көршім
Мен ғашықпын, маған ғашық емес ол,
Білмейді әлде жек көріп те, сүйіп те?
Мен сияқты бойы аласа демесең,
ойы, сірә, менен көрі биікте.
Ой салған із де не түрлі
Ой салған із де не түрлі
Өрістің шары секілді,
Сондай бір жолға түсіп ем –
Жан-жаққа қашып құтылды.
Осы ма қарашаның айы деген
Осы ма қарашаның айы деген,
Не болды, күлмегендей қайың, емен,
Су кетіп мойынынан қайың, емен,
Үстінде тамшы аунайды жапырақтың
Салқындап саясында самал-көлдің...
Салқындап саясында самал-көлдің,
Бұла өскен баяғыдан балаң менмін.
Сіміре саумалыңды, бұл жолы да,
Сабылып, сағымды өлке, саған келдім.
Самал, самал, сері самал, сал самал...
Самал, самал, сері самал, сал самал,
Самал жұтып, сана жұтып тамсанам.
Бұл өмірде қайғылы екен қанша адам,
Бұл өмірде бақытты екен қанша адам!
Сенің шашың түн десем
Сенің шашың түн десем,
Адасумен өтем ғой.
Күліп тұрған күн десем –
Сенің күлкің екен ғой,
Сол бір кеш тілге келгенде...
...Сол бір кеш тілге келгенде
Сертіңді сезгем мен сенің.
Кемесі – сенім кеудемде,
Көтерші, бақыт желкенін!
Сәуір туды, бұлттар аппақ, су аппақ...
Сәуір туды, бұлттар аппақ, су аппақ,
Шұлғиды алқап әлдекімді қуаттап.
Жайрап жатты осынау ұлы дүние
Кіп-кішкентай күн көзіне шуақтап.
Тағы да, тағы да бір жыр бастайын
Тағы да, тағы да бір жыр бастайын,
Тыңдады, құрдас терек, сырлас қайың:
Өлең бар әр бұтақта жүз жапырақ,
Өмір бар жүз драма бір бас сайын.
Қандай міндет артар едің, жаңа күн...
Қандай міндет артар едің, жаңа күн,
Көктемеде бүр жарсам мен ашылып.
Бір ғажайып бәйтерек боп талабым,
Бұтағыңа ұя салар жас үміт.
Пікірлер
-
Марал
Жақсы -
Тәліпбек Мерей
Оңайы барма? -
Геракл
Бас ащы Бет тұщы -
Саябек Жансая
Жарайсыз! Керемет екен
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі