Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Мақалалар (43) Өлеңдер (188) Жоспарлар (30) Мақал-мәтелдер (6)

Күз

Көтеріле, аспандай,
Көкте сұрша бұлт кешіп;
Жерге інжу шашқандай,
Күміс моншақ шық түсіп.

Толық

Күз

Күңіренген күз келді,
Күрең сары-қызылға
Жасыл ағаш түрленді.
Жүз құбылтып бір түсті,

Толық

***

Жанымды көрдім жайып та,
Жалынымды осы сезді кiм?
Сағыну, айтшы, айып па
Сары өлеңдердiң мезгілiн?

Толық

Алматыға күз келіпті...

Алматыға күз келіпті,
Жүрекке ме жоқ әлде?
Жапыраққа сыз қоныпты,
Көндігесің, амал не?

Толық

***

Өлім өгіз секілді күшіне енген,
Орыс кемпір жылайды күшігі өлген.
Ару тұрды күрсініп айна алдында,
Әкесінің бейнесі түсіне енген.

Толық

Қоңыр пальто

Қоңыр кеші қаланың неткен әсем!
Қоңыр желдің жүзімді өпкені әсем!
Қоңыр пальто киіп ап қоңыр күзде
серуендейтін анамды жоқ демесең.

Толық

Күзге сыр айттың ба...

Ұясына күн кіргенде ұялып,
Естілді ме ең əуезді күй анық?
Көктің жүзін түнде жұлдыз жапқанда,
Отырдың ба мені еске жиі алып?

Толық

Күз

Күз келді ме? Қара суық түнеріп.
Іздерімен шұбырмалы сыз еріп.
Береді ме шуақ күндер шапағын?
Бұлттар тұр ғой - ғарыштардан мұң еміп!

Толық

Алтын күз

Алтын күз бірде шуақ, бірде салқын,
Жер мен көк жалтыраған сап-сары алтын.
Ағашта жапырақтар сылдырлайды,
Төгілген алтын теңге сансыз жалқын.

Толық

Күз

Жайып салып алдыңа қалағанды,
Жемісті күз кезінде келе қалды.
Жоқ еместің бәрі бар қоржынында,
Жаратпайды бірақ ол тонағанды.

Толық

Күз

Бұрқырап қара дауыл соғып тұрған,
Көкорай түсі қашып солып тұрған.
Шыдамай қатты ызғарлы жел өтіне,
Бүрісіп ағаш, шөптер тоңып тұрған.

Толық

Астананың аспанынан көшкен бұлт

Астананың аспанынан көшкен бұлт,
Күз-бауырың хош келіпті! Хош көрдік!
Бір әлеммен тым ертерек қоштасып,
Бір әлемге кеш келдік.

Толық

Тырналар

Күннің жауып көздерін түн қабағы,
Сансыз жұлдыз күзетті бұл қаланы.
Түн ортасы ояндым түсіме еніп,
Топ боп ұшқан ауылдың тырналары.

Толық

Үміт

Қауырсынын үзіп кетіп жанымның,
Жел көшкенде мен де әнімнен жаңылдым.
Сенсіз күннің алақаны сыз тартып,
Сені ғана сағындым.

Толық

Алматыға (Екінші өлең)

Ей, Алматы!
Жалқы мұңның жанарындай күз келді
Астанаға... Сосын «Пушкин» бағына.
Қайта айналып келе ме екен бізге енді,

Толық

Он сегіз

Бәрі соқыр. Бәрі керең. Тас қала.
Бар наласын жалғыз ғана күз ұғып...
Сағынышы ақтармаған басқаға,
Бара жатты мезгілдің жанарынан үзіліп.

Толық

Менің жұпар иісімде жалбыз бар

Менің жұпар иісімде жалбыз бар.
Жылытады ол тоңдырғанда жанды ызғар.
Көп нөпірдің келе жатсам ішінде
Мені танып қояды ылғи жалғыздар.

Толық

Күз

Алакеуім.
Жатыр әне ішке тартып дала демін.
Бүгін тағы...
Келмедің... Үміт жылап.

Толық

∞ (Жұбаныш іздеп қайтады құстар)

Жұбаныш іздеп қайтады құстар,
жанына батып қай қайғы?
Ештеңе ұқпас жеңілтек жел кеп,
жапырақпенен ойнайды.

Толық

Ұзатып салып тұрмын қимастықпен

Ұзатып салып тұрмын қимастықпен,
Жып-жылы сәттер қалған Қарашаны.
... Менің жазған xатыма үндемейсіз,
Сізге сол жарасады...

Толық