Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (341)

Қарапайым жыр

Біле алмадым — тірліктің шарты қандай?
Алды мұндай болғанда — арты қандай?..
Хақ сыйлаған қып-қысқа ғұмырымды
Жүрсе болды бәз - біреу тартып алмай.

Толық

Дала. Түн

Алған шақта ұлы қыр жаңа тыным,
Аңсап жеттім алыстан дала түнін.
Шарбы бұлттың етегін шалды шапақ,
Шалғысындай ұлардың қанатының.

Толық

Күзгі алтын

Ай сәулесі шықты жағып шөптегі,
Айналаға алтын зерін төккені.
Ойнақ салып жүрген сынды көп пері,
Жарқылдайды алтын шағыл бөктері.

Толық

Қызды ауылдағы түн

Ұйқыға бас қойды жұрт бірі қалмай...
Жатырмын тынши алмай, шырым алмай.
Бозбала — өзі ғашық, өзі жасық,
Ал сонда қызды ауылдың түні қандай!..

Толық

Қара ағаш

Мынау — бала шағым өткен тау еді,
Тау әуені қылды тағы шала мас.
Жан сырласым тірі екен ғой! — әуелі
Қара ағашқа сәлем бермеу жарамас.

Толық

Торғай – жыр

Құдай-ай, менен тағы кетті тыным,
Тесілдім түнегіне тек құтының.
Жүрекке тырнақ салып қыли дауыс,
Өкпемді үңгиді кеп көк түтін үн.

Толық

Қырт қырыққа толғанда

Той жасау — зор міндет,
Той қылу - бұл да індет. –
Отызда ордым деп,
Қырқымда қырдым деп.

Толық

Анна. Тоғжан. Жүрек. Тас

Кеудеде тулап өр жырлар,
Көңілім самғап аспанға,
"Махаббат, қызық мол жылдар...
"Өтті ғой біздің бастан да.

Толық

Жүрегімнің жазуы

Үңілсем терең жаныма,
Ұрады көзге бір елес.
Түспесе таңба арыңа,
Елесті іздеу мін емес.

Толық

Бастан өткен бір баян

Жүр едім жасып,
жүрегім — шемен,
Шырайың сенің кірді аз ғана күн.
Қандыра көр деп тіледім сенен,

Толық

Бозбалаң шақтан бір елес

...Есімде сол күн — айрылған қыздан ай мүсін,
"Кірлеген жүрек — көз жасыменен шайды ішін"
Мектепте жүріп жүдеген мынау — "байғұсың".
Хат алып қыздан — ауырлап алғаш қайғысын.

Толық

Махаббат

Түнгі аспандай жанарың жаудыраған
Қалай ғана, қарағым, ауды маған.
Мен одан бір ғаламат сезім көргем —
Мұхит көшіп, құрдымға тау құлаған!..

Толық

Қоштасу

"Қоштасам, - депсің, - сені шын ұққаннан,
Қайтеміз сезімді алдап - үмітті алдап.
Күйзелме. Ұмыт жылдам. Күдеріңді үз. —
Жетелер үміт көп қой жігітті алдан..." —

Толық

Жайлауда – жазғы құтпанда

Жайлауда –
Жазғы құтпанда
Уызын ішем іңірдің.
Көкжиек толғап жұтқанда

Толық

Қаладан көшу. 1987 жыл

Жерідім бұл даң-дұңнан — қырға барам,
Өзекті өшер емес — тырнаған ән.
Ғафу ет, құрбы — аламан, құрмалаған,
Тыраулап шақыруда тырна далам!

Толық

Күзгі бақ

Келіп ем күзгі баққа мен,
Нуларымды іздеп шулаған.
Оқымақ болып жатқа өлең —
Шумағымды іздеп тумаған.

Толық

Ауылдан аттанғанда

Киіз үйден — бабамның Ордасынан
Сәру салып мен, міне, жолға шығам.
Қоңырсыған қордалы ауылымның
Қимай кетіп барамын мен қасынан.

Толық

Шамығұлдың шағынуы

Домбырам менің, боздашы ең ақырғы рет,
Меңіреу мынау дүниеге білдірт дауысыңды.
Торғай ұшса да төбеден тоңатын жүрек
Сөніп барады... білтесі жым-жырт таусылды.

Толық

Сырым баба тойында оқылмай қалған өлең

Сырым бабам-ай, Аршыландарға
есе бермей кеткен Қабылан,
Сені көргенде қайырсыз хандар
түңілген табыт — тағынан.

Толық

Жылқы қырғыны

Ат — ер қанаты
Халық даналығы.
...Үрейден үркіп тантырап,
Жатырды далам қалтырап.

Толық