Бұлттан қала салу
Біссіміллә!
Қонаша бұлт құралып, тоңаша бұлт,
Бір биіктеп, біресе аласарып,
Абың - гүбің түнгі аспан... Ала шаңыт...
Құм мен қобыз
Құм,
Сексеуіл мүйізді жаралы өгіз,
Ыңыранады түн болса... Тоба, деңіз!
Түнде келем мен оған. Мүйізінде
Отман - тау
Отман Тау! Мен қайтейін биігіңді,
Иіріп бір жағыңа Иіріңді.
Жиырып бір жағыңа бүйі құмды,
Кей кезде тас төбеңнен ай туғанда,
Ақтау қаласы
Аталады "Ақтау" деп қалам аты,
Салған оны қиямет Қағанаты.
Бір кездері бола да жаздап қалған,
"XX - ғасырдың ғаламаты!"
Құпия қақпа тамшалы
Тербеген тереңімді Тамшалы мұң,
Сол жерде емдеп жүрмін жан шалығын.
Ару - Тау кірпігінде жәутілдеген,
Жетемін тұңғиықтың аңсап үнін.
Жапан дала - желтоқсан
"Шағырма жұлдыз - шарпы аяз,
Мұңды келін - мұзды аяқ,
Күннің несін сұрайсыз?.. - депті –мыс,
Ертеде бір мұңды келін,
Қаңбақ хикаясы
Қарады да дүбіліскен жан-жаққа,
Әруақ бітті,
Желік кірді қаңбаққа.
Қозғап көрді тамырларын әуелі,
Жартас пен теңіз
Жел тірілсе - теңізің де тентек қой,
Тұлан ашу тыншытпай ма өртеп бой?
Тауға шауып,
Толқындарын жентектей,
Тыныштықбек аңқылы
Шәр - Семейде, "Шәкәрімнің даңғылын",
Мекен қылып тұрып жатыр Ар - Ғұн ұл.
Күйік қанат Періштеге ұқсайды ол,
Кешіп келген Жұмақ жақтың шалғынын.
Жоғал көзден, жаман елес
Жоғал көзден, жаман елес,
Тұрған өсек, төпеп кіл.
Менің дуам - шарап емес,
Шылап берген етеккір.
Өлең екеуміз
Жалтармай сөз айтқанмен түнге тура,
Зарыңды ұқтырып көр күлбет ұлға.
Басында бабалардың жанған шырақ,
Болармыз, байғұс өлең, кімге тұлға?!
Қадыр түнгі талпыну
Қыс кезіп жүр даланы күміс табан,
Тазарды әлем өкпесін түн ыстаған.
Тереземнің түтеді ақ түбітін,
Тентек аяз тісі өтпей жыны ұстаған.
Халық па сол да?..
Халық па сол да - соңында үні қалмаған!
Өз өркендерін өздері тірі жалмаған.
Салдақы сатқын сол болар, бабаның ділін,
Белінен тамған тамшыға сіңіре алмаған.
Өрмекшінің торы
Тіршіліктің қаңқасы - арбасы ұлып,
Келеді алға сүйрелеп далбаса үміт.
Далбаса үміт талақ қып кеткен күні,
Өліп жатыр ерлерім дарға асылып.
Біздік ахуал
Қағады, о, балақ далада қаһандар шаңы,
Шағала қанат самала шаһарлар шамы.
Үйімді үптеп кетердей жанығам елге,
Сарқылған шақта жарқылды сапарлар сәні.
Біздің қыс
Қазақтың қыры құйынды,
Қазақтың желі арқалы.
Қаққылап өтті үйімді,
"Қазағымның қара талқаны".
Көкем кететін жыл – 1981
"Таразыдан өттік қой таң суыған,
Сүмбіленің сақта, Алла, шаншуынан.
Сегізкөзде суық бар соғыс жылғы,
Сыр беріп жүр кезде енді қан шуыған.
Жастық жаңбыры
Жаумай жатыр жастықтың бұлты кімге?
Жетем саған, деуші едім, түн түбінде.
Сен мен жаққа қарасаң, бір мөлт күлкі,
Тұратын-ды тығылып кірпігінде.
Пікірлер
-
Сейлхан Гүлім
Әліппе -
Ақжол
Керемет -
Үміт Қылышбайқызы
Есіңе мені алғайсың өлеңі ән текстерінде көп өзгер...
- Narsha Bulgakbaev Нарша Булгакбаев
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі