Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Күдік

Сайын Назарбекұлы

Күдік

  • 20.03.2020
  • 0
  • 0
  • 669
Кетедi кейбiр түнiм силап маған
Жегiнi жан мүжiген – күдiк деген.
Аурудың азабы да қиналтпаған,
Қайғы да менi осынша мүдiртпеп ең.
Не пәле – ақыл ойды жинатпаған
Күтуге атар таңды үмiтпенен.
Байқамай сорлы жанды қинап та алам
Осылай бұл өмiрдi сүрiп келем…

Сайын Назарбекұлы күдік Сайын Назарбекұлы өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Енші

  • 0
  • 0

Еркіңнен тыстау асықсаң Сисем Атаға,
Рухы баба жол бастап саған жата ма?
Өрістеп ойың, бусанып бойың кетеді,
Алғандай малып, болмысты мейір, батаға.

Толық

Қарттық

  • 0
  • 0

Шақырса жұмбақ ғалам мұнарлана,
Аңсапты көкжиекті құмар бала.
"Арман тау" айналды енді төбешікке,
Қажеті азғантай-ақ шыдам ғана.

Толық

Ауыл жыршысы

  • 0
  • 0

Әлi есiмде, әңгiмешiл кiсi едi,
Тыңдататын, түртiп қалып “е деш” деп.
Өткiр көзi өңменiндi теседi,
Қарағанда саған да ендi кезек кеп.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер