Өлең, жыр, ақындар

Күлиләу

  • 04.04.2020
  • 0
  • 0
  • 629
Қонған жері аулымның қоғалы көл-ай,
Қозысы өлсе қоңыр қой болады төл, и-ги-гай,
Ги-ги-ги-ги, гай-гай, Күлиләу-ай.

Ерке қыздың аулынан шыққанымды-ай,
Қоңыр салқын алдымнан соғады жел, и-ги-гай,
Ги-ги-ги-ги, гай-гай, Күлиләу-ай.

Аулым көшіп барады Қызылжарға,
Таң рауаны шығыстан сызылғанда.
Осы әнге қоңырлатып сала бердім,
Көңілім өзіңді ойлап бұзылғанда.

Аулым көшіп барады Құмкөшуге,
Түйе жақсы тегінде мінгесуге.
Аулың алыс кеткенде, беу, қарағым,
Көңлім соқпас ешкіммен тілдесуге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сәулем

  • 0
  • 0

Сәулеме айттым сәлем сен зерек деп,
Өзіңнің топтан орның бір бөлек деп.
Көйлектің ақ атлас жиегін тістеп,
Алдымнан шықсаң, сәулем, көлбелектеп.

Толық

Ауылың сенің белде еді

  • 0
  • 0

Жатыр едім көгалда пішен шауып,
Су болды ақ көйлегім жаңбыр жауып.
Аулың сенің белде еді,
Шай көйлегің бүрмелі.

Толық

Қоғалы

  • 0
  • 0

Бозбеткейлім-ай ендеше, бозбеткейлім, ахау,
Бозбеткейден-ай ендеше, мал кетпейді-ай,
Қоғалы-ай,
Қоңыр салқын,

Толық

Қарап көріңіз