Өлең, жыр, ақындар

Не істедің?

  • 06.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1477
Жүрегіңнен қандай жарық бөлінді,
Басыбайлы құл болардай сезімге?
Қай сөзіңмен өртеп кеттің өмірді?
Әйтпесе, айтшы, өртенетін кезім бе?
Не бар сенде мені сонша матайтын?
Халге жеттім тұра алмайтын көрмесем.
Құдіретің бар көк майсаны отайтын,
Жайрап жатам жай түскендей келмесең.
Шатастым мен шырмауыңа түстім де,
Жылай да алмай, жырлай да алмай түнердім.
Мұң шағады сынық қанат құс кімге?
Мені жынды көбелек қып жібердің.
Арымменен араз етіп өзімді,
Аяп мені бақылама сыртымнан.
Жалпақ жұрттан жасырғанмен көзімді
Бұл жүректі қайда қоям бұлқынған?
Сені ойлаймын жыласам да, күлсем де,
Бәлкім, мұңды көтере алмай үзілем.
Әлемімнің күйрейтінін білсем де
Жүріп келем ұстараның жүзімен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен жабықсам, сені ғана күтемін

  • 0
  • 0

Тозаңда да ішкі қуат болады,
Тамшының да салмағы ауыр білгенге...
Көлеңке де күш көрсетер ол да әлі,
Жаның мұздап қоя берер бір демде.

Толық

Керегі жоқ...

  • 0
  • 0

Керегі жоқ жарықтың да, шамның да,
Сен отырсың сол әдептен оза алмай...
Өлең оқып отырмын мен алдыңда,
Жанымды оқып отырсың сен көз алмай.

Толық

Адасқымыз келгені қалай болды?

  • 0
  • 0

Аяз, әлде, өмір ме? Қауып алды...
Ашық тұрған әлемді жауып алдым.
Құлпы салдым жүрекке тарс бекітіп?
Сонда мені сен қалай тауып алдың?

Толық

Қарап көріңіз