Өлең, жыр, ақындар

Шылым. Шылбыр өзені

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 484
Талқан ғып ойды тірлік елеңі,
Қос қолда тұрмыс кісені.
Бегазы...
Шылым...
Шылбыр өзені –
Есіме жиі түседі.
Көкжиек – қатпар-қатпарлы қырат,
Жақпарлы кезең, құба тау.
Тіршілік – бара жатқан зымырап,
Арғымақ сынды шу асау.
Тұлпарлар сынды таулар да мына,
Заулаған оқтай тізіліп.
Шабандоз уақыт аңғармады ма,
Шылбырын қалған үзіліп?!
Ада боп бойдан уайым-зымыстан,
Заулармын мен де бір күні.
Қу тіршіліктің мойынды қысқан,
Шешілсе болды шылбыры...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күзгі хат

  • 0
  • 0

Жапырағын қайыңның жел ұрлайды,
Күздің өңі өзгеше:
Өмір. Қайғы.
Жас қайыңнан жұлынған жапырақ кеп,

Толық

Абақты. Декабрист

  • 0
  • 0

Құбыла бетті қан жапты,
Күн екен сөнген өртеніп.
Көктегі анау шаңдақты
қызыл нұр барад көмкеріп.

Толық

Тоқсаныншы жылдар. “Тасқора” сыраханасы

  • 0
  • 0

Тұнжырап түн келгенде тас қалаға,
Оянып шырт ұйқыдан қасқа Нала,
Мұңдылау жас ақынның кейпіне еніп,
Кіретін елмен бірге “Тасқораға”.

Толық

Қарап көріңіз