Өлең, жыр, ақындар

Біз отызды барамыз ау еңсеріп

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 388
Әлде неге іштей ғана елігем,
Жүрегімді үнсіздікке телігем.
Күз келгенде құлазиды көңілім,
Аққу қаздай айдыннан жеріген.

Бозғылт аспан жанарына мұң тұнып,
Боз тұманнан шыға алмадым жұлқынып.
Жүрегіме тоң боп қатқан түйір мұз,
Тамшы жас боп шашырады бір тұнық.

Тыржалаңаш қайыңдар тұр теңселіп,
Құлап түскен жапыраққа жер серік.
Уақыт шіркін ескерілмей елеусіз,
Біз отызды барамыз ау еңсеріп…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сол баяғы үнсіздік...

  • 0
  • 0

Өр рухым аспанға ұшып өрледі,
Сүлдерімді көзге ілместен жердегі.
баяны жоқ бақыттарға бағынған,
Адамдардың бәрі қандай шерлі еді?

Толық

Сағыныш

  • 0
  • 0

Сағымдай сабылып тұрдым,
Көрмесем сағынып тұрдым.
Жаныңнан жаным іздесең,
Табылып тұрдым.

Толық

Мына өмір

  • 0
  • 0

Тегештегі отырғызған гүл сынды,
Аспан жақтан құйылатын нұр сынды.
Тым тұңғиық тұнып жатқан мұң сынды,
Мың қиялға бойлай берем бір сырлы.

Толық

Қарап көріңіз