Өлең, жыр, ақындар

Дір-дір еткен қурайлар қалтырады

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 434
Дір-дір еткен қурайлар қалтырады,
Сарқыраған су мұз боп жалтырады.
Ақ далаға қар басқан аңтарылып,
Ақ таяқ ап Әділбек шал тұрады.
Шынайылық көрмейді шақтан мынау,
Алатаудың басы – ұрыс, шатқалы – дау.
Жасандылық бәрі де,
Күн қылт етсе,
Сен де өтерсің жалғаннан ақпаным-ау.
Қамырығы тірліктің аздырады,
Нұры тайса солады жаз құрағы.
Тау бұлағы жалайды тас табанын,
Жағынғанмен бұ тағдыр сазға ұрады.
Асылады ақпанға шыңылтыр күн,
Қармен бүркеп қатулы құмын қырдың.
Опынады әлгі шал ақ таяқты,
Қоюлығын көргенде бұлыңғырдың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түнде – өлімен, күндіз тірі пенделермен тілдесем

  • 0
  • 0

Түнде – өлімен, күндіз тірі пенделермен тілдесем,
Бірде – тірі, бірде – өлікпін. Екі жақты күн кешем.
Мұхаммедтің сұлбасына тәуеп етем түнде ылғи,
Ал, оянсам – қыбарғада тұрар қаңсып Күн көсем.

Толық

Жаныма дерт батады меңдеп алған

  • 0
  • 0

Жаныма дерт батады меңдеп алған,
Бар дейсің қандай бақыт менде қалған?
Өткіздім өмірімді
Өксуменен,

Толық

Көкпар-өмір

  • 0
  • 0

Көз ұшында,
Алысқа самғаған ат,
Бойға желік бітірді, жанға – қанат.
Ақбоз мінген бозбала ағызып кеп,

Толық

Қарап көріңіз