Өлең, жыр, ақындар

Рахатты өкініш

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 224
Бәрінен де жасырған!
Бірін бірімен ұрыстырған!
Тек қана даналардың құпиясына сеніңдер:
Өлімнің от жалынына барып түссе егер,
Бар тіршілікті дәріптеп мен қолдаймын.
Белгісіз тұңғиығына түсіп махаббаттың,
Уақыты бірде келіп, бірде кетіп,
Шырақтың сәулесімен жарық беріп,
Жұмбақтың шешімдерін шешіп мен ажыраттым:
Сен – түннің тұтқыны, жауы емессің!
Қараңғы тұңғиықтан жарып шығып,
Сені алға өршелендіре ұмтылдырар.
Күн нұрымен қосылып шырақ жанғын.
Рухың, көңіл-күйің мықталып, қанатың қатайсын,
Жолың да қиын да емес, алыс та емес,
Қолдап енді, от жылуы тартар,
Сен жанып та кетерсің, байғұс қаңбақ.
Сен жауабын түгел біліп түсінгенше:
Жаңа өмірдегі өлім деген келгенше,
Мәнсіз да, мағынасыз да,
Қатал да, қатыгез жер бетінде –
Өмір сүрерсің сен мейман болып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аңыз

  • 0
  • 0

Қуғын монах жүрген қаңғып сап, құмда
Кездесіпті ешкіаяқ бір маймылға.
Фавн-маймыл сонда одан сұрапты:
«Көрсем деймін мен де рақат жұмақты,

Толық

Құдай мен биші

  • 0
  • 0

Магадаев, әлемді билеуші,
Бізге алтыншы рет те түспестен,
Үлкен-кішінің бәріне де,
Өзі келіп жолықпаққа,

Толық

Қуылған және қайта оралған граф туралы баллада

  • 0
  • 0

«Кел жыршы, күйлендіріп аспабыңды,
Оңаша үйімізде баста жырды.
Анамыз намазында, есік берік,
Келмейді еш кім мұнда, таста мұңды.

Толық

Қарап көріңіз