Өлең, жыр, ақындар

Тыныштық

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 582
Кім үзеді өзі әлсіз, жіңішке ойды?
Тыныш дейді дүние, тыныш дейді.
Бірақ шыңды бұлт болып буды қайғы,
бірақ бұта дамылсыз судырайды.
Қайнап жатсын миында мың іс мейлі —
тыныш дейді дүние, тыныш дейді.
Бірақ мың үн маңайға тарайды үдеп,
күшік-бұлақ көк тасты жалайды кеп.
Үй шатырын ай нұры күмістейді —
тыныш дейді дүние, тыныш дейді.
Бір көлеңке, бір сәуле — ала-құла,
ала-құла үн берер қала мына.
Ой шатысты оралып жабағыға,
жел жығылды сүрініп балағына.
Сары жапырақ бұтадан құлап өлді —
қайдан болсын тыныштық бұл әлемде!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тез, тез!

  • 0
  • 0

— Көрші халсіз жатыр, — деді кәрі әкем —
Тез, тез барып Қошалақтан дәрі әкел!
...Жаяу барып келуші еді бұрын да ел,
Жаяу ма екем мен, сірә —

Толық

Бұталар арасымен аңдып, аңдап

  • 0
  • 0

Бұталар арасымен аңдып, аңдап
жүр, міне, ақ самайлы таң қылаңдап.
Көргенім ақ әженің шашы болды
оңаша тротуармен қаңғығанда.

Толық

Саидаға

  • 0
  • 0

Ей, кішкене бөбегім!
қызықтайсың әр нәрсені бір ұстап,
біріне, әттең, қарамайсың дұрыстап,
Сөзіме де түсінбейсің не менің.

Толық

Қарап көріңіз