Өлең, жыр, ақындар

Элегия

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1910
Сағаты жеткенде ажал, тоқырап па?
Тұрмады бұл жолы да тосып артқа.
Бір жұлдыз көк төсінен ағып түсіп,
Бір бұлақ сіңіп кетті топыраққа.
Іргеміз көрген жоқ-ты ажырасып,
Кездеспей кетсек бір күн, қадыр асып.
Екеуміз бір жыл туған төл едік-ау,
Өмірдің өрісінде жамырасып.
Батып тұр дос-жаранның ойы мұқта,
Кім шыдар бұл қайғының сойылына.
Тым ерте бір гүл өмір түсті үзіліп,
Тойымсыз қара жердің қойынына.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күнде кеңес

  • 0
  • 0

Қоңыр тірлік бойыма шақтағаным,
(Алда шығар күтулі бақ-таланым).
Тез ашылған «дос» құшақ сескентеді,
Жасырмаймын мен одан сақтанамын.

Толық

Таба нан

  • 0
  • 0

Қойғандай қызыл-жасыл нұрга малып,
Көрінер қызғалдақтар қырдағы анық.
Шығысты таң шырайы зерлегенде,
Ешкітау шыға келер тұлғаланып.

Толық

Тура келем

  • 0
  • 0

Тура келем, оңға-солға бұрылмай,
Әз әзілдің «қақпанына» ұрынбай.
Еске аламын бұлдыр бала кезімді,
Енесінен ерте айырған құлындай.

Толық

Қарап көріңіз