Өлең, жыр, ақындар

Кәсібін қоймас ұры адам

  • 23.01.2022
  • 0
  • 0
  • 799
Ауру, жоқтық... және өлім
Қолымда көп дәлелім.
Лақтырылған сүйекке
Таласады әлі елім.

Ел емес, елге ұқсарлар,
Әрине, «шөпкетышарлар».
Жегені желім боп шығып,
Бір күні қан құсарлар.

Қақпанға түсіп, қақсаған,
Көнбейді ымға, бопсаға.
Дәніккен «Қарсақбайларым»,
Әділет соты жоқ саған.

Қарамас көзге жылаған,
Кәсібін қоймас ұры адам.
Алады бәрі, береді,
Бермейтін елде – бір адам!

Қоғамның жүзі – пара бет,
Апарар қайда арам ет?
Алладан аяқ тартпаған,
Берген де, алған – қарабет!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлең жайлы

  • 0
  • 0

Мүсіндедім, теңедім...
Қалжырадым, қажыдым!
Ішімде өлді өлеңім,
Бар-ды қандай жазығым?!

Толық

Қазағымның базары тарқағалы

  • 0
  • 0

Қазағымның базары тарқағалы,
Нәзік жаным ауыр мұң арқалады.
Махаббаты мерт болған – Қыз Жібектей,
Елестейді Жайықтың жарқабағы.

Толық

Тас жүректен махаббат күттім

  • 0
  • 1

Тас жүректен махаббат күттім,
Тас мейірден шапағат күттім.
Жанбады!
Көзімнің жасын сықтым.

Толық

Қарап көріңіз