Өлең, жыр, ақындар

Елена әулие

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 453
Еске алайық аралды қияндағы:
Жағасында көңілі ойран-ботқа
Наполеон әр мезет қиялданып,
Франция туралы ойға батқан.
Теңіз ұлы, теңіздің жиегінде
Қалды молаң - қарымта жаралады.
Опасыз ел ұлының сүйегін де
Өз қойнына алуға жарамады.
Алған одан тағдыр да, өмір де өшін.
Бір басында қасірет жатыр қанша!
Әруақсыз да әулетсіз ғұмыр кешіп,
Жеңілсе де өлді ол батырларша!
Өте шыққан құйындай толы жынға,
Ол тағдырдың кездейсоқ ағаты ма.
Өгей еді өмірге, түгел жұмақ:
Шырқаған күн, жер болған сағаты да!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жолығыс

  • 0
  • 0

Жынысты таудың сыртында
Қызарып барып күн батты.
Жарқырап ағып, сылқылдап
Қайнаған бұлақ тіл қатты.

Толық

Менің демоным

  • 0
  • 0

Жамандық - оның тілері,
Бірге ұшып бұлтпен мұңданған.
Қатерлі дауыл сүйері
Ақ көбік толқын, шулы орман.

Толық

...ға

  • 0
  • 0

Аузымнан шықса-дағы назалы үн –
Мүсіркеме! Болман ешкім мазағы.
Жо-жоқ! Көрген менің барша азабым –
Сазайымның әлі азын-аулағы.

Толық

Қарап көріңіз