Өлең, жыр, ақындар

Бұлт жылады

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 313
Бұлт жылады.
Бауырын қара тасқа талқандап ап,
Қағып ап тамшыларды толғанды алап.
Кең дала айқыш-ұйқыш жолдарымен,
Бұл тауды тастапты ғой арқандап-ақ.
Қос терек бiр-бiрiне мың қарасты,
Бас шайқап ақырында кiнәласты.
Ақ бұлақ асығыс кеп аңтарылған,
Тырнап ап құзар шыңды тұра қашты.
Қара түн сипайды тау арқасынан
Жоғалтып ай — теңгесiн қалтасынан.
Құзға кеп тiрелген жол тұрып қалды,
Шорт кесiп ақ балтырын ортасынан.
Қарашы сонау жатқан тау соқпағын,
Лақтырып тастағандай дәу шоқпарын...
Самалмен жәй теңселген кәрi емендер
Кезенер бiр-бiрiне саусақтарын...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түнгі өлі көл жағасында

  • 0
  • 0

Таусылады бiр шыдам!
мына көлдiң, –
қарашы! –
Қорғасындай жаншыған

Толық

Шоқан

  • 0
  • 0

Болсын мейлi тұманы,
бұл сөзден сен үрiкпе.
Ақиқаттан туады,
кейде болжам, күдiк те!

Толық

Адамның ішкі әлемі

  • 0
  • 0

Қопарып,
iздеп, бұрғылап,
ашам деп әлi келемiн —
джунгли,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар