Күдік
- 0
- 0
Күдiк деген, құдай-ау,
ұры екен ғой.
Ұры деген iшiмде жүр екен ғой.
Мұны бұрын қалай мен бiлмей келгем
Күзгі жел және ағаштар
Күзгі қара желҮйіре ұйтқытып
Оңын да, солын да
Бұрқырап соғуда.
Сол желден
Алау-далау боп
Бұлқынған ағаштар
Мына заманның
Қатерін ұққандай.
Ақыры
Шыдай алмастан
Ереуіл жасап
Шеруге шыққандай.
Осы бір желдің қала мен
Қара жер үстін
Қарала шаңға
Көмгендерін-ай...
Ызаға булығып
Шеруге шыққан
Тізілген ағаштардың
Иір-иір білектерін
Оңды-солды
Сермеулерін-ай...
Қара жел суығы
Сүйекті шағып,
Өңменнен өтіп барады...
Шұбырған ағаштар
Көше бойымен,
Қолдарын сермелеп
Орталық алаңға
Алау-далау боп
Жұлқынып кетіп барады...
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Аяна
Ата туралы өлең -
Ина
Керемет акын -
Бекжігіт
Білім
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі