Өлең, жыр, ақындар

Қарыма талдан құрық ілмедім бе

  • admin
  • 05.01.2024
  • 0
  • 0
  • 102
Қарыма талдан құрық ілмедім бе,
Жапанда жылқы бағып жүрмедім бе?
Қырық құлаш қыл арқанмен қауға тартып,
Ақжем ғып алақанды тілмедім бе?
Сары тон, саптама етік кимедім бе?
Құйрығын жүйріктердің түймедім бе?
Қаңтарда, қарлы түнде дала кезіп,
Тамыздың тамұғына күймедім бе?
Көзінен құралайдың атпадым ба?
Тақырға тұнған қақтан татпадым ба?
Тоқымды төсек етіп, желдігімді
Жастық қып құла түзде жатпадым ба?
Қалжырап қалғып кейде қара басып,
Қара жол сүрлеу тартып сан адасып.
Азық қып ақ малтаны жортпадым ба,
Сардала сағымына араласып.
Несіне құмар болдым мен қалаға,
Туған ем керуенді кең далада.
Құс салып, құмай ертіп, жүйрік мінген,
Япырм-ау, бір нәрседен кем қала ма?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әсет Бейсеуовке

  • 0
  • 0

Ажалға айла бар ма деп,
Мен өлсем өлең арна деп.
Қалжың ба, шын ба көп айттың,
Топырақ салмай қалма деп.

Толық

Біз қазақ халқымыз

  • 0
  • 0

Алаштың ұрпағы, Шығыстың түлегі,
Біз қазақ халқымыз, досқа адал жүрегі.
Арайлы азат таң нұрына шомылған,
Елімді бұл күнде жер жүзі біледі.

Толық

Күлкі азайып

  • 0
  • 0

Күлкі азайып,
Мұң көбейіп барады.
Көңіл күпті,
Жан жүрегім жаралы.

Толық

Қарап көріңіз