Өлең, жыр, ақындар

Жапырақпын

  • admin
  • 22.04.2024
  • 0
  • 0
  • 20
Тал өмірге жармасқан сырға, жаным,
Қобызына шанақ болдым жыр даланың.
Алматым-ау, терезеңнен мұң ағады,
Тамшысымын жылап тұрған бұл қаланың.
Жауыныңнан ықтай түсіп қол шатырға,
Айтшы, сол бір ұраңқайда олжа тұр ма?
Мұң жапырақ жүрегіме оранып-ап,
Тоңған көше...
Адасқан із...
Жол жатыр ма...?
Жүздеріне сұрғылт күздің табы сіңген,
Күз мінезді жүректермен табысып ем.
Ақ жаңбырға үзілдім ғой жапырақ боп,
Жүзіп барам мен өмірдің ағысымен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен сыйлаған түйме

  • 0
  • 0

Сүрем өмір қос мезгілде: күз бен қыс,
Сен жақта ғой көк аспанда жүзген құс.
Суық сүйген төсімдегі сұңқарым,
Қарлығаштың жұпары бар ізбен ұш.

Толық

Сағындым...

  • 0
  • 0

Қош келдің көктем,
Қош келдің құстар,
Қош келдің!
Жапырақ бердің қайыңға мынау, дос бердің.

Толық

Екі шың

  • 0
  • 0

Мұңды сүйер, мұң көтерер ер деген...
Жан-жүйкеңді жыр әлемі кернеген.
Ғашығың бар, жан досың бар, мұңың бар,
Бай адамды сен секілді көрмегем.

Толық

Қарап көріңіз