Өлең, жыр, ақындар

Орамал

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2190
1
Есімде көкшіл орамал,
Есімде күнің сыйлаған.
Жақсылыққа жорамал,
Басқаға оны қимаған.
Қарадың ұзақ елжіреп,
Қарадым мен де қайрылып.
Орамал тұрды желбіреп,
Жол жатты екіге айрылып.
Көремін кейде кешкілік,
Күн талмаурап батады.
Баяғы жол ескіріп,
Жұрт сүрлеу деп атады,
Сарғая күтіп жатады...
2
Үміті өшті талайдың,
Жұбаныш болмас басқа жан.
Сарғайған жолға қараймын,
Тірі адам әлі баспаған
Кеудеде өшпес бір сезім,
Айтылған сол бір дос тілек.
Естіліп әлі тұр сөзің,
Дүрсілдеп соғып қос жүрек.
Сағынсам сені сарылып,
Түседі еске орамал.
Отырсам бірде тарылып,
Мойныма сен боп оралар.
Кірпіктен тамшы үзілді,
Талмаураған төзім бе.
Орамал жапты жүзімді,
Егілген кейбір кезімде.
Сусып түссе шашымнан,
Көтеріп жерден бүркендім.
О, достар, сенен жасырман,
Сол еді сәні күркемнің.
Дей көрме текке жорамал,
Дей көрме бұны тосын жай.
Аспан түстес орамал,
Аяулы сол бір досымдай...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таң атарда

  • 0
  • 0

Таң атарда шығыс жанып алаулар,
Алаулардан оралғандай аяулы ар.
Алатаудың шыңдарынан аспанға,
Желбіреген өрттей қызыл

Толық

Мәрмәр шың

  • 0
  • 0

Көз тұндырып тұр алдымда мәрмәр шың,
Көрген адам дегені ме таңдансын.
Сиқырлайды, сезіміңді, сырлы тау,
Көрмегенге айта жүрер армансың.

Толық

Өзіңе

  • 0
  • 0

Желге ырғалып үлбіреген
бейне жаздың гүліндей.
Сезесің бе, жастығыңды барады өтіп білінбей.
Күндер тез-ақ асығады,

Толық

Қарап көріңіз