Көктем келді
Көктем келді,
Жер – кілем, көк те кілем,
Із де жоқ аласапыран өткенінен.
Тұңғышымды далаға шығарайын,
Көктем келді,
Жер – кілем, көк те кілем,
Із де жоқ аласапыран өткенінен.
Тұңғышымды далаға шығарайын,
Түн ішінде жыладың,
Ұйқыңды ашып,
Әншейінгі сүйкімді күлкің қашып.
Сен туралы лепірген қуанышты,
Қадам бастың, құлыным,
Қадам бастың...
Жөргегіңнен бір сүйем араңды аштың.
Түкке тұрмай қалғандай қасында оның,
Сеземісің бөбегім,
Ойымда тек сен ғана...
Жанымдасың қашан да,
Қанша алыс жүр, мейлі.
Менің күпір ойларымды кешіре гөр,
Тәңірім,
Кешір-дағы,
Тыңда жайын ананың мұң-зарының.
Жанарындай көктемнің,
Жаның сенің мөлдір-ақ...
Елестейді жымисаң –
Жаз-табиғат, көл-құрақ...
Экран алды,
Отырдың көзіңді алмай,
Алай-түлей түтеген оқ-бораннан.
Шырқырады бір сәби төзім қалмай,
Жарығым-ау, алдыңда кінәлімін –
Күмістей боп шықпаса бұлақ үнің,
Өзгертсе егер ажарын бұла күнің,
Шаттық деген сырт берсе шырақ-ұғым...
Айналасың бір тынбай
Шырша маңын қуанып.
Төгетұғын күлкіңді-ай
Шаттығыңа суарып.
Айтқанымды түзейсің сөйлеп менің,
Өзгереді кей шақта ойға еккенім.
Ашуымды басасың орынсыз деп,
Сыймай қалды былтырғы көйлектерің...
Сiлкiндiрiп Семейдiң жасыны жердi,
Құпия, жұмбақ өлiмдер ғасыры келдi.
Ауылда менiң бiрге өскен достарым аз,
Алтауы бiрдей асылып өлдi.
Жансын деп жақсы орталарыңда маздап ән,
Қалсын деп жақсы көңілдер ойды қозғаған.
Тік тұрып қарсы ал, о, туған елім тілектес,
Тілектестікпен қойныңа кірді өз балаң.
Кеше ғана жатқан бала бесікте,
Тілі шығып, жүгіреді есікке.
Аттың жалын тартып мінсең, тәуекел!
Жолда қалма, мақсатыңнан кешікпе.
Жалқау бала жалтақтап,
Сабақтан қашар жан сақтап,
Ешкім оған разы боп,
Көрмес жақсы, жұрт мақтап.
Баланың Күнге берген жауабы:
Терезеден күн түсті,
Деді былай балаға:
«Жүр, ойнайық, іш пысты,
Балалар — біздің болашақ,
Сүйсінеміз, сүйеміз.
Бұл болашак тамаша-ақ!
Болашаққа иеміз.
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі