Өлең, жыр, ақындар

Күз дегенің...

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 541
Жерге түскен жемістер, солған гүлім.
Айтып жатыр,бір мезгіл болғандығын.
Көңілшектеу жапырақ тез сарғайып,
Сабырлысы сездірмес тоңғандығын.

Жиі-жиі бұлт бізге жуықтайды.
Көлге бала жүзуге құнықпайды.
Жылтыр сөзі секілді кейбіреудің,
Көрінгенмен күн көзі,жылытпайды.

Сағынышты есіңе сала жүрер,
Сарғаюдың азабын дала білер.
Жәндік біткен тығылад жер қойнына,
Қайтқан құс пен қалған құс-бәрі әбігер....

Мезгіл осы дыбысын білдірмеген,
Одан ешкім қашуға үлгермеген.
Күз - солғындау бояудың жиынтығы,
Күз дегенің - шертпе күй, күмбірлеген!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағынышым былтырғы

  • 0
  • 0

Жүрегіңе нәп-нәзік сия алғаныммен,
Сырласуға оңаша ұялғаныммен.
Қыйып едім өзгеге, өзге тағдырға.
Кездескенде бетпе-бет қия алмадым мен.

Толық

Кезді аңсаймын ғажайып бір күйге енген

  • 0
  • 0

Кезді аңсаймын ғажайып бір күйге енген,
Сенсіз ғұмыр кешуге де үйренгем.
Табанымда жатқан кірпіш баспалдақ,
Сағыныштың тамшысына иленген.

Толық

Қысылғаннан есім шығып

  • 0
  • 0

Қысылғаннан есім шығып,
Ұялғаннан жандым ба.
Ақ желекті жапты біреу,
Қауым елдің алдында.

Толық

Қарап көріңіз