Үндемедім...
Үндемедім...
Мұндайда дәрменсіз ғой тіл дегенің.
Айтарымды көзіммен айттым бірақ,
Түсіне алмай түкке де жүрген едің.
Әкелмеді қиял мен арман бақыт,
Сезім атты кеудеме қанжар батып.
Үндемедім, мен әлде қорықтым ба,
Асыл сөзді алудан арзандатып.
Сүйе білем, сұлуға қарай білем,
Аңсарым ең бір кезгі, арайлым ең.
Еркіндіктен осынау еш бөгетсіз,
Қамап ұстап, өзімді қалай жүрем?..
Ашып қойып көз деген айнаны ашық,
Құтылуды білмедім, қайда қашып.
Ортамызда бір өткір от ұшқындап
Үнсіз ғана өтерміз аймаласып.
Сырым болса өзің кеп айт, ұқпаған,
Әйелмін ғой… алдыңа қайтіп барам.
Сыбырлашы, самал боп ең болмаса,
Ең бір ыстық сөзіңді айтып маған…
Енді жол тар біздерге, кеше еркін ек,
Неге асығып соғасың, есер жүрек.
Күркіреші төбемнен бұлтты аспандай,
Көңілім тұр керемет нөсер тілеп.
Үндемедің…
Үндеместен сезімді тілмеледім.
Сүю деген, япыр-ау, осындай ма,
Бұл кезге дейін қалай білмегемін?!
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі